Średniowieczna wieża książęca w Siedlęcinie wzniesiona przez księcia Henryka I Jaworskiego. Zabytkowa wieża mieszkalna położona we wsi Siedlęcin, w Parku Krajobrazowym Doliny Bobru. Wieża w Siedlęcinie należy do jednych z najcenniejszych zabytków Dolnego Śląska. Szczególnie interesujące i unikatowe są zachowane w jej wnętrzach średniowieczne malowidła ścienne.
Historia Wieży Książęcej w Siedlęcinie
Przeprowadzona analiza dendrochronologiczna drewnianej konstrukcji wieży wskazuje, że budowę obiektu zakończono w 1315 roku (wykonanie konstrukcji stropów na kolejnych kondygnacjach datuje się na lata 1313–1315, a wypełnienie ich wszystkich na rok 1315). W związku z tak dokładnym ustaleniem daty budowy wieży, jej wzniesienie przypisuje się księciu Henrykowi I Jaworskiemu, który na krótko przed rozpoczęciem budowy wieży objął rządy w księstwie jaworskim (w 1312 roku). Dawniej siedlęcińska wieża była powszechnie nazywana wieżą rycerską, ale ze względu na powiązanie jej fundacji z osobą księcia Henryka I, właściwą nazwą jest: wieża książęca. Wieża w Siedlęcinie wybudowana została na planie prostokąta o wymiarach 20 na 14,5 m. Pełniła funkcję wieży mieszkalnej, posiadając jednocześnie cechy obronne. Pierwotnie budowla ta otoczona była mokrą fosą i murem obronnym, a jej górna część zwieńczona była krenelażem, którego ślady do dziś widoczne są na ostatniej kondygnacji wieży. Po śmierci Henryka I władzę w księstwie przejął książę Bolko II Mały, a po śmierci Bolka II – jego żona Agnieszka. To właśnie z nadania księżnej Agnieszki wieżę wraz z folwarkiem otrzymał jeden z dworzan – Jenchin von Redern. W rękach von Redernów wieża pozostała do połowy XV wieku.
Zwiedzanie Wieży Książęcej w Siedlęcinie
Wieża książęca położona jest we wsi Siedlęcin, na obszarze Parku Krajobrazowego Doliny Bobru. Geograficznie usytuowana jest na zachodnim skraju Gór Kaczawskich, na prawym brzegu Bobru. Płynąca tuż przy wieży rzeka Bóbr rozgranicza w tym miejscu geograficznie Góry Kaczawskie od Pogórza Izerskiego. Wieża w Siedlęcinie udostępniona jest na co dzień do zwiedzania. W wieży szczególnie cenne i unikatowe są średniowieczne malowidła ścienne o tematyce świeckiej. Znajdują się one na drugim piętrze wieży w tzw. Wielkiej Sali i przedstawiają legendę o sir Lancelocie z Jeziora. Ich powstanie datuje się na lata 20. lub 30. XIV wieku. Siedlęcińskie polichromie są jedynymi na świecie zachowanymi in situ malowidłami ściennymi przedstawiającymi tego najsłynniejszego spośród rycerzy Okrągłego Stołu.
Aktualne informacje na temat zwiedzania wieży książęcej w Siedlęcinie (godziny otwarcia, cennik, dojazd itp.) dostępne są na stronie:
Uwaga! Ponieważ często w obiektach zmieniają się warunki zwiedzania, godziny otwarcia, cennik itp. polecamy za każdym razem sprawdzać aktualne informacje na stronie www.
